تا امتحانات تمام میشود، ناخودآگاه بوی تابستان را بیشتر استشمام میکنیم. فصل دویدنها، بازی کردن در زمین خاکی محله، هیاهوی بچههایی که صدایشان کوچهها را پر کرده، فصل مسابقات و اردوهای تفریحی و در یک کلمه فصل نشاط و وتعالی. شاید زمان آن هم رسیده که متولیان فرهنگی، دست از میز و صندلیها بشویند و مثل بچهای تابستان دل بزنند به زمین خاکی، ورزش و تکاپو.
خاصیت ورزشهای همگانی و بازیهای گروهی همین است، همین طعم شیرینی که تربیت و آموزش را هم شیرین میکند و از تلخی بیتحرکی و سستی دور میکند. “جمعه چرخهای مسجد” ایدهای است که از همین جنس ورزشهای همگانی، از جنس یک دور همی خوب، یک دورهمی با صفا…
رکاب زدن مسیر ویژه با دوچرخه در روزهای جمعه از مسجد تا گلزار شهدا و بقاع متبرکه شهر یا روستا
مسئله
ورزش کردن در جامعه ما، مخصوصا ورزشهای همگانی،کمرنگ شده است.
شرح ایده
نماز مغرب و عشاء شبهای جمعه که تمام میشود، بیشتر مساجد به علت “نماز جمعه” تا نماز مغرب جمعه شب برنامهی خاصی ندارند. از طرفی صبحهای جمعه فرصتی است که معمولا جوانان وقتشان آزاد است. جوانان مسجد میتوانند باهم قرار بگذارند که مسیر از مسجد تا گلزار شهدا یا زیارت امامزاده را صبحهای جمعه با دوچرخه رکاب بزنند. مساجدی که طرح “دوچرخه مسجد” را اجرا کرده باشند، برای تامین دوچرخه برای جوانانی که دوچرخه ندارند، مسئلهای نخواهند داشت.
بایدها و نبایدها
برای برخی مساجد که اجرای هفتگی طرح سنگین است، میتوان بسته به شرایط مسجد، در ایام دیگری غیر از جمعه انجام داد. مثلا ماهانه یک روز، یا سالیانه یا فقط تابستان یا…
نباید فاصله مبدا تا مقصد آنقدر زیاد باشد، که افراد خیلی به سختی بیافتند، مکانی انتخاب شود که عموم افراد بتوانند تا آنجا را رکاب بزنند.
زینتها و مستحبات
تدارک یک برنامه معنوی در کنار ورزش؛ مثلا صبحهای جمعه یکی از زیارتگاههای یا مقبره شهدا، یا یکی از جاذبههای طبیعی یا تفریحی شهر انتخاب شود و از عموم اهالی مسجد دعوت شود که برای مراسم دعای ندبه صبح جمعه همراه با خانواده، به آن مکان تشریف بیاورند.
پشتوانه نظری
امام خامنه ای(مدظلهالعالی)
“ورزش همگانی را ترویج کنید؛ ورزش همگانی، سلامت همگانی است. من البتّه از سابق که بعضیها نسبت به ورزش قهرمانی اِن قُلتو قلت داشتند، همیشه دفاع کردم از ورزش قهرمانی به دلایل متعدّدی که حالا بعضی از آنها را عرض کردهایم و روشن است لکن ورزش همگانی، یعنی سلامت جسمانی عمومی ملّت که این متأسّفانه امروز آنچنان که باید، نیست. خب، زندگی شهری را ملاحظه می کنید؛ عدم تحرّک، غذاهای نامناسب، غذاهای تقلیدی که در بعضی از این فروشگاهها در اختیار می گذارند و مردم هم به اینها اقبال می کنند، و عمدتاً عدم تحرّک، اینها جسم ملّت را ضعیف میکند؛ جسمها باید قوی باشد؛ باید سالم باشد؛ این با ورزش همگانی به دست میآید؛ به آن حتماً توجّه کنید”.
خیلی عالی بود اما این طرح مشابه همان پینگ پنگ است همچنین امکان اجرا برای عموم مساجد نیست مثلا در مساجدی که در اطرافشان امامزاده است یا مکان مقدس دارند عمدتا یا در مناطق محروم روستایی اند که توان خرید دوچرخه کافی نداد یا کسانی که به مسجد می روند همچنین یا مکان مقدس در شهر است که مسجدی در نزدیکی آن نیست به نظر اگر به جای این طرح طرح دیگری با عنوآن مهمانمان دوچرخه سوار باشد بهتر است یعنی یکبار فلان مسجد بچه هایش مهمان مسجدی در نزدیکی ها شوند بار دیگر آن دیگر مسجد مهمان شود (دوچرخه سوار هایشان )
سلام. تشکر. بله صحبت شما از باب اینکه این ایده ممکن است در مناطق محروم برای اجرا مشکلاتی داشته باشد درست و صحیح است. با این وجود به نظر میرسد ساده ترین وسایل نقلیه در همین مناطق، دوچرخه باشد که در محیط های کوچک روستایی از آن استفاده می شود. همچنین راه حل شما برای هم افزایی درباره تجهیز و تجمیع امکانات قابل توجه است.