یکی از مقدمات توجه به نماز، بویژه اقامه نماز جماعت، دیده شدن همه نشانه‌های نماز در جامعه است که از جمله آنها اقامه اذان است. اذان برای آنکه بتواند در دل‌ها انقلاب کرده و بنده را به سوی معبود او سوق دهد نیازمند برخورداری از چندین شاخصه است.
از جمله این شاخصه‌ها، فراگیری صدای اذان در جامعه و اعلام عمومی وقت نماز است. ایده سکوی اذان در پیاده‌روها، پیشنهادی است برای همه دوستداران ترویج نماز، تا نوای خوش الهی را به گوش همگان برسانند:
ایده: ایجاد جایگاه و سکویی ویژه برای اقامه اذان در پیاده‌روها و خیابان‌ها جهت اعلام وقت نماز
مشروح ایده
یکی از مشکلات جامعه امروز کمرنگ شدن مولفه‌ها و نشانه‌های زندگی عبادی در بین اجتماع مسلمین است. با افزایش جمعیت شهری و ورود صنعت و سیستم زندگی ماشینی، افزایش آلودگی صوتی در سطح جامعه به ویژه خیابان ها مثل صدای ماشین‌ها و صنایع، مساجد در حاشیه قرار گرفته و وقت اذان و اقامه نماز مشخص نیست.
یک پیشنهاد خوب برای تسهیل اقامه اذان در بیرون از مسجد و اعلام وقت نماز، ایجاد سکو و جایگاه ویژه برای موذن در خیابان‌ها و پیاده‌روهاست. هیئت امنای مسجد با همکاری مسئولین دولتی بویژه شهرداری، می‌توانند سکوهایی را در خیابان‌های شلوغ و پرتردد تعبیه نمایند.
بایدها و نبایدها
سکو و جایگاه بلند و در محل دید عابران و رهگذران باشد.
انتخاب موذنین جوان و خوش صدا برای جذب بیشتر به نماز اول وقت و مسجد
زینت‌ها و مستحبات
برگزاری مسابقه و فراخوان برای انتخاب علاقمندان جهت اقامه اذان در پیاده‌روها
نصب بنرها و پلاکاردهای ویژه نماز اول وقت در محل سکو
نصب تابلوی راهنما برای معرفی نزدیک ترین مسجد
ارائه کارت ویژه موذنی برای کسانی که در سکوها اقامه اذان می‌نمایند.
دستاوردهای ایده
ترویج اقامه نماز اول وقت در اوج مشغله‌های زندگی
پررنگ شدن نشانه‌های نماز در سطح جامعه
پشتوانه نظری
مقام معظم رهبری:
“چندی پیش، من راجع به اذان سفارش کردم و البته گفتم که صبح‌ها با بلندگو در همه جا اذان نگویند، تا مردم از خواب بیدار نشوند. مثل این که بعضی از مؤمنین، این قسمت دومش را بیشتر از قسمت اول گوش کردند! آنچه که مقصود ما بود، این بود که در سحرها، هر جایی یک بلندگو صدا نکند؛ ولی معنایش این نبود که به هنگام سحر، صدای اذان در شهری مثل تهران به گوش نرسد! نه، در جایی مثل تهران، اقلا در چند مسجد از مساجد مهم، خوب است که با بلندگو اذان پخش بشود؛ حتی اذان صبح. در شهرهای کوچک هم به فراخور وسعت آن شهر، می‌بایست اذان صبح در چندجا پخش بشود. اما در ظهر و شب اذان بگویند؛ هم اذان بلندگو، هم جلوی مساجد، هم داخل مساجد و هم در خیابان‌ها، تا مردم به اذان گفتن عادت کنند”.
خطبه‌های نماز جمعه ی تهران ۱۹/۱۱/۱۳۶۹
